یون پتاسیم (K+) اصولاً یک یون داخل سلولی است (۹۵٪ آن) لذا در پلاسمای خون نسبتاً در سطح پائینی قرار دارد (تا ۵٫۰ mmol/L) ولی درون سلولها تجمع زیادی دارد (در حدود ۱۰۰ mmol/L). پتاسیم در ایجاد پتانسیل عمل سلولهای عصبی و قلبی بسیار مهم است همچنین در انتقال مواد از غشای سلول.
بهترین منابع غذایی پتاسیم؛ آرد سویا، لوبیا سفید، عدس، موز و اسفناج میباشد. ولی در بیشتر موادغذایی وجود دارد.
کاهش پتاسیم خون (
هایپوکالمی) در مواردی همچون کاهش دریافت غذایی و در وضعیت کاتابولیک، اسهال، استفراغ، سیروز کبدی و یاآسپیراسیون رخ میدهد. علاوه بر این مصرف بعضی داروها همچون داروهای مدر فاقد قابلیت احتباس یون پتاسیم نیز باعث کاهش سطح پتاسیم خون میشوند. از برخی داروهایی که موجب هیپوکالمی میشوند میتوان به مدرهای لوپ هنله (مانند فوروزماید)،آمینوگلیکوزیدها (مانند جنتامایسین و توبرامایسین)، آمفوتریسین بی و داروهای دیگری مانند استروئیدها، شیرینبیان و گاهیآسپرین اشاره کرد.[۳][۱]
علائم کمبود آن در بدن شامل موارد زیر است: خستگی، انقباض و ضعف عضلانی، خواب آلودگی، یبوست ، نامنظمی ضربان قلب و تأخیر در تخلیه معدی. کاهش بیشتر سطح پتاسیم به فلج شل، تتانی بینجامد. تغییرات ECG در هیپوکالمی عبارتند از موج T مسطح یا معکوس و موج U (موجی که بعد از T دیده میشود.)
در موارد خفیف درمان عامل ایجاد کننده مانند اسهال کافی است یا مصرف مواد حاوی پتاسیم مانند موز و پرتقال ولی در موارد شدید کلریدپتاسیم وریدی میتواند مفید باشد. درنتیجه با تجویز دارو قابل پیشگیری و درمان است وبرای بیمار مشکل ساز نیست.&n پرستار آنلاین...
ادامه مطلبما را در سایت پرستار آنلاین دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : eonlinenursee بازدید : 102 تاريخ : شنبه 10 ارديبهشت 1401 ساعت: 2:07